…’n groot hart
siel en passie in legio
opoffering van normaliteit
vir regverdigheid
ek sal lei
en jou laat ly:
die kop van ‘n slang
die mes van ‘n rugsteker
die skrywer van ‘n dubbele agenda
Verraad!
verander my hart
oombliklik
van edelgesteen
tot koue artiese oseaan:
lyk dalk pragtig,
maar gevaarlik
om te onderskat
Hierdie 4 jaar-oue stel foto’s van my dra vandag ‘n anderste tipe inspirasie:
4 jaar terug het nét ek in ons groep, die moed gehad om deur die poel,
op met die gladde rotse,
papnat…
agter die waterval te gaan staan.
Vandag ploeter elkeen van ons…
ongeag die gewig of intensiteit…
man/vrou-haftig
deur ons daaglikse unieke poel van steurnisse, uitdagings…
en rotsgladde(gevaarlike)
verantwoordelikhede en gevolge…
om dalk…
bewustelik of onbewustelik
…papnat,
maar tog triomfantlik bo uit te kom.
Glo!
Nie net in jouself nie, maar in God.
Dat HY ALREEDS weet hoe ons pad gelê is…
…dat HY ons in elk geval dra.
Al wat Hy in ruil soek is Geloof en Vertroue.
Nie jyself OF mense daar buite mag besluit of enige iets jou mag of kan traumatiseer of nie.
Ons elkeen beleef presies die selfde insident verskillend.
Iets wat ek kan aflag en agter my sit, mag jou gedagtes en daaglikse optrede vir jare beheer en oorheers.
En dit hoef nie iets groot en oorweldigend te wees om ‘n blywende effek op jou te los nie…so kry ek dit reg om te bepaal dat toe ek NEGE jaar oud was…en my pa beseer was in ‘n gewone grassny-episode…en in soveel pyn was voordat ons van Greytown na Perdekop moes trek…dat dit ‘n blywende effek op my as 54-jarige gelaat het.
Nou ek kan GROOT insidente onthou: 2 November 2002….oppad om dinge reg te kry vir my prefekte om Dlangala toe te gaan vir die naweek: bakkie se handbriek is foutief en die bakkie rol terug en kom op my tot stilstand: mens sou dink die uiterlike en innerlike beserings was genoeg trauma, maar ek kom omtrent ‘n jaar terug later eers agter ek ly aan PTS a.g.v. die ongeluk. 2 Sielkundiges en 3 jaar later(waar albei my uit hulle kamers gejaag het, omdat ek net so slim soos hulle is), is ek eers sielkundig sterk genoeg om daarmee saam te leef en dit op my eie manier te verwerk.
: Chris se dood 12 Februarie 2016…die hele insident rondom sy dood, die feit dat ek sy liggaam 3 keer moes sien, ek wat sy begrafnis(se) alleen gereel het, die hantering van die hofsaak(dis NOU nog aan die gang), die bestuur van die plaas, die bestuur van die besighede via e-posse en oproepe en WhatsApps, die afhandeling van die boedel…word ek 5 Desember 2018 eers tot werklikheid teruggeruk deur Kosie Olivier wat vir my pertinent se: “As jy iets aan die situasie kan verander; doen dit. As jy niks kan verander nie; LEEF!”
2 jaar en 10 maande later…
Word mens beter?
Nee. Jy word sterker. Jy leer jouself ken. Jy weet nou wat is jou swakhede. Jy weet nou wat is jou sterk punte. En jy gebruik DIT: Om elke dag te oorleef!
God verwag nie van my om te weet hoe nie.
Hy wil net hê ek moet uitvind WAT
Die meeste van ons het geen idee nie.
Almal het selde.
Jesus het nie brood geWORD nie…
Hy was alreeds
Hy het nie genoeg geWORD nie…
Hy was alreeds
Jy hoef nie vrede te gaan SOEK nie…
Dis alreeds joune
Jy hoef jouself nie as God se kind te bewys of regverdig nie…
Jy is klaar Sy kind.
Jy hoef nie na redes te soek om gelukkig te wees nie.
Geluk is alreeds deel van jou…jy moet net self soek en ontdek waar en hoe God dit alreeds in jou lewe geplaas het.
Niemand het met 5 brode en 2 vissies opgedaag nie.
Dit was alreeds daar.
Die hele tyd.
Partykeen moet jyself net in jou eie lewe rondloop en ‘n opjektiewe voorraadopname maak van die goed en mooi en seëninge wat alreeds daar is.
Glo.
Die agting en gehoorsaamheid vir die onbewustelikke erkenning wat ons aan satan se mag toe-eien, moet nooit onderskat word nie.
hy is magtig
hy was magtig genoeg om eens die Hemel met God te kon deel…magtig genoeg om Jesus uit te daag…
En moenie onderskat wie en wat eintlik aan hom behoort nie!: volgens die Bybel behoort die aarde aan hom; hy het dis as prys vir Jesus aangebied…
En as ons nou so rondom ons kyk, sien ons as Godgegewe skepsels van God, hoe satan heers…
Gee die erkenning! Want nie is dit net fisies sigbaar hoe ons aan hom onderdanig is nie…psigies onderwerp ons onsself sekondeliks aan sy wil…
sy magtige en kragtige wil
Want bewys ons nie daagliks dat ons Geloof aan God, Die Vader; die Almagtige Skepper van Hemel en Aarde…nie eers so groot soos ‘n mosterdsaad is nie?
Sê Jesus nie duidelik dat al is ons Geloof net so groot soos ‘n mosterdsaad, ons berge sou kon versit nie?
Kon jy al ‘n berg skuif?
Kon EK al ‘n berg skuif?
Kom ons maak dit ‘n BEWUSTELIKE kop(berg)skuif; DAAGLIKS… om satan te ontken as deel van ons lewe.
…en net die God in alles te sien.
Dis moeilik om alleen te staan…
…alleen te besluit
…alleen treë te neem
…alleen standpunt in te neem…
Wanneer mens letterlik omring word…
…versmoor word.
…verwurg word.
Met NET lelik.
NET afstootlik.
NET jaloesie.
NET afguns.
NET haat.
NET onsekerheid…
Dis dan…
DAN wanneer ek nuwe brandstof ontdek.
Met nuwe vuur aangevuur word.
My omhooggeligde arms weer krag van hulle eie kry.
Ek bietjies-bietjies kan begin opgooi…
Skoonmaak…
Dis wanneer ek besef ek wil nie soos jy wees nie.
Dat die lelik in jou…baie lelik is…
Dat die lelik in jou…nooit sal minder word nie…
Dat die lelik in jou…MY mooi maak.
Mooier maak.
Mooiste hou.
Want JOU lelik, sal nooit mooi kan word nie.
JOU lelik het jou baie lelik gemaak…
En gaan jou lelik hou.
En dis dan…
DAN…
Wanneer ek weer rustig kan begin asem haal.
Met die besef:
Al is ek minder lelik, is nie net ‘n oorwinning nie.
Is ek die wenner,
…want jou lelik sal nooit weer mooi kan word nie.
ek kan dit nie sê nie.
ek kan nie daardie woorde sê nie.
ek kan dit nie in net woorde sê nie…
ek kan nie net onbenullig afmaak nie.
ek is nie vertroud met (hierdie)ordinêre gevoelens nie.
en ek kan nie na jou kyk en hierdie. dinge. (net)voel.(nie)
en in voorafbepaalde patrone pas nie
of vooraf-bestelde pakkies.
of oefen om so te praat
asof voor die perfekte gehoor nie.
of herhaal as ‘n oggend-roetiene…
hierdie is sterre-dinge, en siels-dinge,
die alle van my alles, dinge…
so wanneer jy graag wou sê…
sal jy, wil jy?
ek SAL, en ek WIL…
maar hier binne waar dit nog wild is in my,
en daar bo waar dit oneindig is,
en IN my… waar ek jou voel
waar ek nog altyd. jou. voel…
selfs voor hierdie. van waar ek jou sal voel
na al die, en verby die…
so…wat ek kan sê beteken niks nie.
en dit beteken alles.
en wat ek bedoel wanneer ek vir jou sê:
brand die sterre saam met my uit
…dan is dit my manier om jou te vra vir jou altye.
My dagstuk vir vanoggend moes in die verlede oor erstig tot my gespreek het, want ek het ‘n fyn en klein donkie-oor daarin gemaak…
Die opskrif op sigself gee alreeds vir my die opdrag…of versekering…ondersteuning…gemoedsrus…kalmte…vrede:
“Met Geloof Die Toekoms In”
Sonder om veel detail te gee oor mý sogenaamde “Toekoms”, maar dit behels vaagweg kortliks:
*ek betree ‘n uiters onbekende fase in my besigheid
*na my onderonsie met my jongste…die feit dat hý vrywillig die nes verlaat het…die onsekerheid of hy beroepsvastigheid gaan begin kry…
*gaan my paadjie vir altyd nou alleen wees of sal die skippie koers kry?
*hoe lank nog voor hierdie strafsaak afgehandel kan word en ek dit letterlik kan begrawe
*gaan hierdie nuwe fase in my besigheid én die siviele eis my nie finansieël lam lê nie?
Vrae…vrae…vrae…
En dan krý ek versekering…ondersteuning…gemoedsrus…kalmte…vrede… met net een woord: Geloof
Dat ek Geloof moet hê in al hierdie onsienlike…
Dat ek moet voortseil!!!!
Dat die vreugde onbeskryflik gaan wees in die aanblik van elke oorwinning van my “Nuwe Wêreld”.
Dis juis NOU…in hierdie moeilike tye wat ek ‘n Geloof nodig moet hê, wat my daagliks sal ondersteun en my sal oortuig: “Ek moet voortseil!”
Só ‘n Geloof help my om my probleme te hanteer en op GOD te vertrou vir die toekoms.
Ek vergeet dat God WEET van my.
Hy ken my…
Dat Hy vir mý omgee.
Dat Hy my in elke situasie sal ondersteun.
Die ENIGSTE voorwaarde: EK MOET VOLKOME IN HOM GLO EN HOM VERTROU!
En wat IS Geloof?
Dis die waagmoed van die hart om verder te gaan as wat die oog kan sien.
Met só ‘n Geloof kan mens nét moedig wees…
Die onbekende versekerd tegemoed stap…
Ek sal veilig deur al hierdie onbekende seë vaar…na my Nuwe Wêreld toe…waarvan die perfeksie en skoonheid en blydskap… my drome vér gaan oortref!
Dis die eienaardigste emosie…
…die van wat nou?
Wat bring môre?
Na al eergister se gisters?
Ek is nie eensaam nie,
maar die alleen vang my deesdae
Vir geen rede hoegenaamd…
Of dalk is dit genaamd:
My lewe is soos ‘n modderige uurglas;
met tye heel vloeiend met vuil water…
…die volgende sekond hortend…
…met klipperige klonte.
Partykeer snakkend na vloei…
…meeste van die tyd angstig
oor die spoed!
Spoed wat tyd is
Tyd wat nooit weer teruggekry kan word nie
Kry wat nooit weer kan wees nie
Weer wat jy nie weet wanneer nie
Weet wat net kennis is
Kennis wat magspel kan word
Spel wat nie gespeel kan word nie
Word wat nooit sal was nie
Was wat jy nooit met modderwater kan doen nie
Die ewige sirkel
Eb
Oneindig…
…en verby die end…
Heid.
Ek het hierdie awesome AWESOME vriendin…
Vanoggend kry ek myself báie jammer omdat ek alleen alles moet doen en alleen alle besluite moet neem…
En hier bel sy my vanoggend uit die bloute: ek kan nie tel hóé op tyd haar oproepe gewoonlik is nie…DIS amazing hoe God werk!
En na heelwat praat, maar niks sê nie; kan ek die volgende vandag saam met my vat…in hierdie storm-stryd in wat vir my wag:
1. Step into your power!
(Ek het power!!!!!!!)
2. Unfortunately life is a path that you must walk on your own.
(Al het jy ‘n lewensmaat…die finale besluit lê by jou!)
3. The status quo must never be maintained or entertained.
(Gaan net aan…moenie gemaklik raak nie!
You need to learn and grow.
Learn and grow…
(Mag ek myself verstout om te sê dat al die kak in ‘n mens se lewe, dalkies net die voedingstowwe is om jou te help groei?)
