So sit ek en wonder….
Hoekom ek onderliggend bedagsaam bly
Hoekom ek wil help waar ek kan
Net om NIE….
Die vrugte van my dade te kan dra
of oes nie
Al hierdie mooi versies en in werklikheid…
Nugterdenkend…
is dit al wat dit is: ‘n Versie
NIE realiteit nie.
“A tree is known by its fruit; (true)
a man by his deeds. (not true)
A good deed is never lost; (not true)
he who sows courtesy
reaps friendship, (not true)
and he who plants kindness
gathers love. (not true)“
Genade!
“never stop dreaming of you,”
“never forget the way you feel right now,”
“never forgive myself if we don’t go all the way,”
“never do it better than I do it with you.”
(Answers to Meatloaf’s controversial song)
En hier moet ek op my rype ouderdom vir die eerste keer hierdie verskriklike magtelose pyn aanskou…
Dit is letterlik ‘n geskree om hulp van verlossing van iets van die natuur
Verskriklike onbekende natuurlike drange wat nie verstaan word nie
Dis ‘n luidrugtige geroep na nie weet wat
Sy huil letterlik
Meeste van die tyd ‘n gekreun om hulp
Sy’s rusteloos
Kruip-rol van plek tot plek
Kom skuur teen jou vir ekstra liefde en hopenlike verligting
Sy smag na oormatige liefde en aandag
BAIE teere liefde en omgee
Die gekruip met haar agterlyf omlig en die stert weggedraai
Gee haar behoefde en drange weg:
Die kat is op hitte!
My hart huil vir haar,
Want so ‘n lus het ek nog nooit aanskou nie; nou verstaan ek die onaardse geluide wanneer hulle paar: dis ‘n masagtige verligtingde daad.
Vandag verstaan ek eers my pa se vergelyking wanneer hy speels na jong tiener-meisies verwys het wanneer hulle, hul lywe so draai en swaai voor seuns: Hulle lyk soos ‘n meisie-straatkat op ‘n warm sinkplaat-dak.
Sorry Raggy…
Dis ongelukkig ‘n feit deesdae, dat al hoe meer van ons al iemand aan die dood moes afstaan.
Veral omdat ek nou al ouer is…
Maar binne my familie is ons nog gelukkig om mekaar te hê…en dat ons almal relatief nog gesond is.
Maar dan gebeur dinge rondom my wat my laat wonder; hoekom? Hoekom NOU? Hoekom SO?
En dan vat dit Yvette, danksy haar kliniese werksomstandighede as ‘n dokter, wat vir my sê daar is erger dinge as die dood…
As Christen weet ek God is in beheer van lewe en dood en dat ons nooit sal kan verstaan hoekom Charlene dood is en die bedlêende jong man nog lewe nie.
Maar net so kras as wat julle aanvanklik wil dink, was die boodskappe van Stephanie:
op die oog af wreed en ongevoelig, maar SO waar!
:
As jy dalk die hele tyd vra: “Hoekom ek?”
En die teenvraag: “Hoekom nie?”
En dan die opdrag:
Ria, dis normaal om hartseer te wees(eintlik maar net vir jouself…nie vir die afgestorwe geliefde nie…), maar onthou JY leef!
: LEWE!
So wat wil ek nou eintik vandag sê?
Laat my dink aan Passenger se liedjie:
“Life’s for the Living”
Life’s for the living
so live it
Or you’re better off dead.”
‘n Hele paar opdragte in net een hoofstuk van die Woord van God
AMEN.
‘n ou resep
van unieke bestandele
saamgevoeg en gemeng
tot een perfekte massa
‘n kombinasie van note en melodieë
bespeel op ongebruikte instrumente
tot die mees harmonieuse melodie
die jubeling
dat dooie gevoelens
weer bloed-vol tweede kanse kry
dat alles maar tog net is
soos om op jou fiets te klim
en te trap tot jou oë traan
en jou hare wapper
van die wind wat een word met
wat jy eintlik nog altyd weet
jy. en jy.
Gedeel;
Om jou in my lewend te maak…
Om daardie oomblik van;
‘n blik…
‘n postuur
‘n glimlag
‘n hardop-lag
te onthou
…in my binneste weer lewendig maak…
Dan…
Dan: troetel elke orgaan
Ek probeer daagliks
Regtig hard
Om die bietjie beeld
Wat ek van jou in my dra…
In my gedagtes vas te vang,
(weer te) Te herroep…
Dan ploeg my hart smagtend
Deur elke dag…
die bevestiging
Van hoe kosbaar jy eintlik vir my is
Frustrasie is die kots-speeksel op my wange
Onsekerheid die klouende reuk in my gange
Met die klap van ‘n vinger…
…die klap van ‘n afsitter-pistool
…die klap van weerlig
…’n klap in my gesig!
Is dit weg…
Waar is die konstante?
…die eentonige?
…die allesoorheersende?
…NIKS?
‘n Dwarrelwind suig my op
‘n Tornado-tuit spoeg my uit
My hare bly deurmekaar
My oë ongefokus
My brein ooraktief
My senu-punte op aandag
Waar is bo-onder; links-regs; in-uit; binne-buite; op-af?
My liggaam, my siel, my gees! beur-stry met die metamorfose
Wil ek nog in my boksie-kokon wees?
Of gaan ek spring met my asemrowende ontsnappende vlerke?
My hart brand
Met vlamme walle
Om my terug te hou
My hart skree
Bly weg!!!!
Ek het soveel méér van jou nodig
Jy moet my rëën in son verander
My blou… in ‘n reënboog.
Méér![Iets minder wil ek nie hê nie…]
Ek kén jou nie – jy ken my minder!
Wat is dit wat ek voel?
Wat net nog méér wil hê
Al is die heelal teen my
En al hou alles ons uitmekaar
Bly dit ‘n ‘mekaar’ van ‘n geskeurde hart.
ek kan nie daardie woorde sê nie.
ek kan dit nie in net woorde sê nie…
ek kan nie net onbenullig afmaak nie.
ek is nie vertroud met (hierdie)ordinêre gevoelens nie.
en ek kan nie na jou kyk en hierdie. dinge. (net)voel.(nie)
en in voorafbepaalde patrone pas nie
of vooraf-bestelde pakkies.
of oefen om so te praat
asof voor die perfekte gehoor nie.
of herhaal as ‘n oggend-roetiene…
hierdie is sterre-dinge, en siels-dinge,
die alle van my alles, dinge…
so wanneer jy graag wou sê…
sal jy, wil jy?
ek SAL, en ek WIL…
maar hier binne waar dit nog wild is in my,
en daar bo waar dit oneindig is,
en IN my… waar ek jou voel
waar ek nog altyd. jou. voel…
selfs voor hierdie. van waar ek jou sal voel
na al die, en verby die…
so…wat ek kan sê beteken niks nie.
en dit beteken alles.
en wat ek bedoel wanneer ek vir jou sê:
brand die sterre saam met my uit
…dan is dit my manier om jou te vra vir jou altye.
supermanme 